Admiraal Hofman, opperbevelhebber van het Armée Belge/Belgisch Leger (ABL) liet zich recent uit pro herinvoering van legerdienst. Logisch voor een sabelsleper, maar het pleidooi wordt ook gretig gedeeld door (een deel van de) rechtse fracties in politiek en samenleving. Het komt er op een moment dat het Westers NAVO-bondgenootschap –waar het ABL stichtend deel van uitmaakt- het nodig vindt om de Russische oosterbuur tot het uiterste te provoceren en daarbij Europa op de rand van een nucleair conflict te brengen. Over het Russisch-Oekraïnse conflict hebben we met Zannekinbond elders al ruimschoots geschreven. Als socialistische Vlaamse en Europese nationalisten zien wij geen enkele reden om het NAVO-imperialisme en het Belgisch militarisme, beide deel van het politiek en economisch status quo, te steunen. ‘Nooit meer oorlog’ indachtig stellen we duidelijk dat Vlamingen en Walen beter geen bloed vergieten voor een Westerse belangengemeenschap van bankiers, multinationals en oligarchen die de hunne niet is.
De oproep tot herinvoering van legerdienst komt er nadat duidelijk werd dat Rusland met een gedeeltelijke mobilisatie en de aanhechting van Russisch gezinde gebieden die tot de Oekraïense staat behoorden, koos voor een lange weg van verzet tegen het Westen. Met die oproep tot legerdienst wordt door het regime handig gebruik gemaakt van de algemene malaise in de West-Europese maatschappij waarin onder andere het beeld wordt gecultiveerd van een respectloze, luie en softe jeugd die wel eens “deugd” zou hebben van een stevige legerdienst. Een bedenkelijke “redenering” die berust op een al even bedenkelijk vertekend beeld van de jeugd. Gebrek aan respect en een tekort aan gemeenschapszin komen evengoed voor op latere leeftijd, we kunnen gerust stellen dat de jeugd bijvoorbeeld slechts een zeer kleine minderheid vormt bij de fiscale fraudeurs. Blijkbaar denkt men bij voorstanders dat een scheefgelopen opvoeding moet worden rechtgetrokken met bevelen vanwege beroepsmilitairen die opgeleid werden voor het bedienen van hoogtechnologische wapensystemen en niet bepaald voor pedagogisch oplapwerk…
De belangrijkste taak van de volkeren van de wereld vandaag is zich te verzetten tegen het westers hegemonisme en een vredespolitiek te verdedigen die durft in te gaan tegen het transatlantisch imperialisme waar ook de Belgische staat deel van uitmaakt. De oorlogspolitiek waar Europese regeringen onder druk van de Atlantisch gezinde financiële elite aan toegeven, heeft directe gevolgen voor de eigen bevolking. Terwijl de imperialisten oorlog in het buitenland voorbereiden, verlagen zij ook de levensstandaard van het werkende volk om hun oorlogsmachine verder op te bouwen. Er blijkt geen geld te zijn voor loonsverhogingen of prijsverlagingen van energie, maar wel voor nieuw peperduur wapentuig. Het liberale regime brengt minachting voort ten aanzien van andere volkeren en politieke systemen die de Westerse unipolaire macht uitdagen. Ze bevordert een neppatriottisme, in ons land dan nog gesteund door politici zoals Theo Francken en Hendrik Bogaert die zichzelf een zekere Vlaamsgezindheid aanmeten. En ze legt een speciale last op de jeugd, die ze als kanonnenvoer voor haar leger aanziet.
Het huidige verzet tegen de dienstplicht maakt dus deel uit van het algemene verzet tegen de oorlogsvoorbereidingen van de NAVO en het heroplevend Belgisch militarisme en staatsnationalisme. Het is een strijd in het belang van de overgrote meerderheid van het Vlaamse en Waalse volk, en dus vooral van de werkende klasse. Dit vereist echter een strijd voor een politieke oriëntatie binnen het verzet tegen legerdienst die het tot een onderdeel maakt van de strijd tegen het politieke status quo en haar liberale elite. Met Zannekinbond zijn we absoluut niet tegen (militaire) gemeenschapsdienst. Maar, zoals we elders al aanhaalden, niet binnen het Belgisch kader en al evenmin binnen het imperialistisch NAVO-bondgenootschap. De socialistische revolutionair en voormalig president van Burkina Faso, Thomas Sankara, zei ooit dat een militair zonder patriottische politieke opvoeding slechts een potentiële crimineel is. Hij had gelijk. Het Belgisch leger heeft nog steeds als belangrijkste taak de vrijwaring van de Belgische grenzen en de verdediging van de belangen van de Belgische staat (lees: haar machthebbende elite). Wie socialist is, wie Vlaams (of Waals) gezind is, werkt daar niet aan mee, punt. De Belgische staat is altijd al een bestuurlijk instrument geweest tegen de arbeidende klasse in beide landsgedeelten, en tegen het recht van de volkeren om zelf hun toekomst te bepalen. Die Belgische nationale “opdracht” raakte in de loop der tijd evenwel ondergesneeuwd in het internationaal engagement van de Belgische elite binnen de Atlantische belangengemeenschap. Het Belgisch leger is vandaag vooral een afdeling van het NAVO-leger waarin naar standaardisatie en inwisselbaarheid gestreefd wordt (of opgelegd wordt), ten dienste van enerzijds het interne politiek-institutionele en staatkundige status quo en anderzijds het imperialisme naar de rest van de wereld toe.
Militaire dienstplicht moet net als de uitbouw van een volksleger uitdrukkelijk gebaseerd zijn op een aantal ideologische basisstellingen, waarvan het anti-imperialisme één van de voornaamste is. De dienstplicht is één van de grootste misdaden die een moderne Westerse staat tegen de eigen bevolking kan begaan. Dat iemands vrijheid gestolen wordt om een kapitalistische elite te dienen, zelfs ten koste van zijn eigen leven, is een onrecht dat met slavernij vergeleken kan worden. Een natie die dienstplicht gebruikt in de naam van vrijheid om de belangen van een kapitalistische elite te dienen lijdt onder de meest perverse absurditeit. De vrijheid is reeds uitgehold door een toenemende fascisering via de uitbouw van een veiligheidsstaat waar controlemogelijkheden, inperking van vrijheden en sociale rechten regelmaat werden. De politieke elite beseft zeer goed dat ze met de rug tegen de muur staat en dat nog weinig nodig is vooraleer de volkswoede losbarst. De hoge inflatie en de dreigende onbetaalbaarheid van energie maakt een groeiend deel van de bevolking rijp voor actief verzet.
Kapitalistische politici blijven proberen om patriottische hysterie in de westerse liberale staten op te wekken. Zij hopen dat dit de aandacht van de werkende klasse zal afleiden van de lange lijst van economische en sociale problemen waarvoor het kapitalisme en de neoliberale regeringen geen oplossingen hebben. Maar dergelijke pogingen kunnen niet het verwerpelijke karakter verhullen van een op winst gericht systeem dat altijd miljarden meer kan vinden voor bewapening, terwijl het de toch al zwaar getroffen gewone man vertelt dat hij de broekriem nog verder moeten aanhalen. De kapitalistische kosmopolitische klasse, die zich arrogant voorneemt haar eigen winstbelangen te presenteren als de vitale belangen van alle Europeanen en dus ook van de Vlamingen en Walen, overweegt om de dienstplicht via de achterdeur weer in te voeren. Het is duidelijk dat zij er geen moeite mee heeft individuele vrijheden met voeten te treden om de werkenden gewapenderhand in te zetten voor de verdediging van kapitalistische investeringen. Het heroplevend militarisme en de hernieuwde roep om legerdienst tonen aan dat een blijvende slag tegen het militarisme alleen kan worden toegebracht door een beweging die zich verzet tegen het politieke en sociaaleconomische systeem dat het kweekt.
