Label: reformisme

11 juli: “de bezetting van het fort” of heropbouw vanuit de bevolking?

Ondanks electorale monsterscores van de burgerlijke Vlaams-nationale partijen, heeft de Vlaamse ontvoogdingsstrijd zelden een vergelijkbare periode van achteruitgang meegemaakt zoals nu. We kunnen het geen stilstand meer noemen, het is achteruitgang. Bart De Wever, premier van de meest belgicistische regering sinds vele decennia, oordeelt dat de dominantie van zijn partij over de Belgische instellingen uiteindelijk een Vlaamse politieke macht weergeeft. “Bezetting van het fort” wordt dit genoemd, en moet doorgaan als de verovering van België […]

Lees verder ...

Een historische basis van het Vlaams nationaal-revolutionair streven: het manifest van de Raad van Vlaanderen, 1917.

Reeds meer dan een eeuw geleden, op 22 december 1917, riep zoals bekend de ‘Raad van Vlaanderen’ de onafhankelijkheid van Vlaanderen uit. Deze Raad was eerder dat jaar, op 4 februari, opgericht. In volle oorlogstijd dus, tijdens Duitse bezetting. Nauwelijks een jaar eerder vond in Ierland de Paasopstand plaats en Rusland bevond zich aan de onrustige vooravond van de bolsjewistische revolutie. Op een Landdag werd een manifest aangenomen waarin de zogenaamde Raad van Vlaanderen een […]

Lees verder ...

1 mei: klassenstrijd en anti-imperialisme tegen het liberale België!

Na de Tweede Wereldoorlog werd in gans West-Europa een zogenaamde sociaal gecorrigeerde markteconomie gecreëerd op basis van geïnstitutionaliseerd overleg tussen werkgevers en werknemers, met de mogelijkheid tot bindende afspraken. Bekroning werd de geboorte van het sociale zekerheidsstelsel in 1948. Eén van de belangrijkste drijvende krachten hierachter was de angst voort het communisme dat in Centraal- en Oost-Europa aan de macht was gekomen na de bevrijding door het zegevierende Rode Leger maar ook de populariteit in […]

Lees verder ...

Binnenkort verkrijgbaar bij Zannekinbond: ‘Wat te doen?’ van V.I. Lenin

In zijn fundamentele werk Wat te Doen? uit 1902 trekt Lenin stevig van leer tegen het “economisme”:  de reformistische strekking binnen de Russische sociaaldemocratische partij. Het Russische economisme sloot aan bij het reformisme van de Duitser Eduard Bernstein, die de dialectiek van Hegel en het democratisch centralisme van Robespierre als basis voor het marxisme wou vervangen door de categorische imperatief van Kant. De economisten beschouwden andere marxisten, zoals Lenin, als dogmatisch en legden de nadruk […]

Lees verder ...

Rechts en links, sinds 1989 de twee armen van het neoliberale monster

Diego Fusaro      Zowel ter rechterzijde als ter linkerzijde was men door kortzichtigheid of kwade trouw niet in staat de werkelijke historische betekenis van 1989 te begrijpen als de triomf van het Amerikaanse kapitalisme over alle vormen van cultureel, politiek en economisch verzet. In de tweede helft van de twintigste eeuw werd het zogenaamde “neofascisme” grotendeels geconfigureerd als een middel tot serviele Atlanticistische en anti-Sovjet normalisatie, functioneel voor het opgeven van elk anti-imperialistisch verzet en de […]

Lees verder ...