Categorie: Historisch

Nestor Machno, de anarcho-communist die zich verzette tegen tsaristen en bolsjewieken. Artikel door Luca Bagatin

Inleiding door Zannekinbond Nestor Ivanovitsj Machno (1888-1934) was een Oekraïense anarchist en rebellenleider die, in het kielzog van de Russische revolutie, wellicht de langst overlevende anarcho-communistische vrijstaat tot op heden wist te realiseren. Makhnovshchina (Russisch: Махновщина) werd in Zuid- en Oost-Oekraïne gesticht in 1917, en zou het uiteindelijk volhouden tot 1921. De grenzen vallen opvallend genoeg in belangrijke mate samen met die gebieden waar vandaag de dag de frontlinies doorheen lopen. Mede vanuit dit actuele perspectief, wordt Machno in linksliberale én extreemrechtse Vlaams-nationale middens maar al te graag voorgesteld als een Oekraïense nationalistische vrijheidsstrijder die het volk van de Russen […]

Lees meer

Een Republikeinse stem moet opnieuw worden gehoord

Ongeveer 25 jaar geleden werd het Goede Vrijdag-akkoord ondertekend waardoor een einde kwam aan de zogenaamde ‘Troubles’ in (noordelijk) Ierland. De periode van betrekkelijke vrede duurt nu ongeveer even lang als de Troubles zelf, en steeds meer maken Ierse republicans een balans op van wat al dan niet werd bereikt. Met Zannekinbond kunnen we ons voor 100% achter het Ierse republikanisme scharen, een zeer diverse politieke beweging die een nationaaldemocratische Ierse republiek nastreeft met socialistische en traditionalistische elementen. Niet alleen omwille van dit nagestreefd ideaal, weerspiegeld in onder andere de beroemde Proclamatie van 1916, maar ook door het feit dat […]

Lees meer

Vlaanderen, het kolonialisme en het ontwaken van een nieuwe wereldorde

Door Pieter Van Damme Dat de Belgische schijndemocratie geen excuses voor het koloniaal verleden aanbiedt hoeft niet te verwonderen. Tegenstand bevindt zich in een aardig samengaan van monarchie (politieke druk), delen van grootkapitaal (gesteund door liberale politieke familie) en conservatief (uiterst-)rechts dat zich “Vlaamsgezind” noemt In het laatste geval begint het zelfs een constante te worden, na bijvoorbeeld de eerdere pleidooien voor versterking van de Belgische defensie en ordediensten, de herinvoering van dienstplicht binnen NAVO-verband en het aanhoudend viseren van de “luie, profiterende Waal” waardoor het Belgisch establishment en haar structuren buiten schot blijven. Eens te meer bekent de Vlaams-nationale […]

Lees meer

“De provocatie van Rusland”

‘Khadaffi spreekt’, uiteenzetting op 27 december 2008   “Elke Europese expansie naar het Oosten had Rusland als doel. Alle westerse mogendheden verplaatsten hun legers in de richting van Rusland. Aan het begin van de 19e eeuw viel Napoleon veel Europese landen binnen in zijn zoektocht naar Ruslands grote rijkdommen aan kolen, ijzererts, olie, gas en goud. In de Tweede Wereldoorlog volgde Hitler zijn voorbeeld door zijn enorme legers op Rusland te richten. Vandaag treedt de NAVO in de voetsporen van Napoleon en Hitler om Rusland te bereiken. De NAVO wil het vacuüm benutten dat is ontstaan door het uiteenvallen van […]

Lees meer

Socialisme in de kleuren der volkeren: Castro en de Cubaanse nationale revolutie

“Gehaat, verdoemd, verafgood” is hoe men de meningen over de ondertussen zes jaar geleden, op 25 november, overleden Cubaanse revolutionaire leider Fidel Castro zou kunnen parafraseren. Toch kreeg de Cubaanse revolutionaire leider zeer recent een nieuw standbeeld in Moskou, ceremonieel onthuld in het bijzijn van de Cubaanse president Díaz-Canel. Zelfs sommige van zijn ergste tegenstanders konden een zekere geheime bewondering niet verbergen voor Castro, de man die politiek gezien bijna alles had overleefd: de onmiddellijke nabijheid van het Amerikaanse imperialisme, tientallen moordaanslagen door de CIA, de val van het echte socialisme en de Sovjet-Unie, waarna Castro uiteindelijk het langst zittende […]

Lees meer

“Ik haat de onverschilligen” door Antonio Gramsci

Ik haat de onverschilligen. Ik geloof, net als Friedrich Hebbel, dat “leven betekent: partijdig zijn”. Er kunnen niet alleen mannen zijn, vreemdelingen in de stad. Wie echt leeft, kan alleen burger zijn en partij kiezen. Onverschilligheid is abulia, parasitisme, lafheid, het is geen leven. Daarom haat ik de onverschilligen. Onverschilligheid is het dode gewicht van de geschiedenis.  Het is de loden bal voor de vernieuwer, het is de inerte materie waarin het meest schitterende enthousiasme vaak verdrinkt, het is de vijver die de oude stad omringt en haar beter verdedigt dan de sterkste muren, beter dan de kisten van haar […]

Lees meer

Guldensporenslag 11 juli: Vlaamse strijd = anti-imperialistische klassenstrijd

Op 11 juli herdenken we de Guldensporenslag uit 1302 waarbij het Vlaams stadsproletariaat -voornamelijk bestaande uit de ambachten en gilden opgebouwd voetvolk- een tactische overwinning boekte tegen een Frans bereden ridderleger op de Groeningekouter nabij Kortrijk. Deze datum kwam in de loop van de negentiende eeuw tevens symbool te staan voor het streven van de Vlaamse volksgemeenschap naar meer culturele en politieke autonomie nadat zij na 1830 willens nillens was opgenomen in de Belgische bourgeoisconstructie, een monsterverbond tussen het oude katholieke plattelands-establishment en de liberale nieuwe stedelijke burgerij. De feestdag van de Vlaamse Beweging valt dus samen met een historische […]

Lees meer

8 mei – Kunst in verzet – Ernst Niekisch en het antifascisme

8 mei, herdenking van de capitulatie van nazi-Duitsland. De Duitse revolutionair en nationale bolsjewiek Ernst Niekisch waarschuwde zijn ganse politiek actieve leven tegen het fascisme. Zelfs in Vlaanderen, waar hij August Borms destijds -tevergeefs- de raad gaf om niet de zijde van Hitler-Duitsland te kiezen. Niekisch werd als Duitse patriottische uitgever van het blad ‘Widerstand’ en overtuigd aanhanger van een socialistisch Europees rijk van “Vlissingen tot Vladivostok” door de nationaalsocialisten vervolgd wegens “literair hoogverraad” en tot levenslange hechtenis veroordeeld. Hij werd in 1945, ondertussen blind en half verlamd, bevrijd door het Rode Leger en schreef na de Tweede Wereldoorlog onder […]

Lees meer

Rond het Vlaamse Probleem

Meer dan een eeuw geleden, schreef Paul Van Ostaijen de onderstaande tekst. Het is een reflectie vanwege één van onze grootste Vlaamse dichters over Vlaanderen en socialisme, over (inter)nationalisme en solidariteit, klassenstrijd,… Ondanks een ander tijdperk en het gedateerde en bij wijlen ietwat moeilijk leesbaar taalgebruik, kan de lezer er een aantal opvallende gelijkenissen met de huidige Belgische politieke toestand in ontwaren. Met de Zannekinbond hechten we er belang aan om lang vergeten of relatief onbekende bijdragen uit die beginjaren van de radicale Vlaamse strijd –mits aandacht voor het tijdsperspectief- terug in de aandacht te brengen. Hier liggen de fundamenten […]

Lees meer